Het blijft door me hoofd spoken....

Hey hey!!

Zoals ik in m'n vorige blog had geschreven, was m'n donor woensdag en donderdag geweest..
Donderdag in principe voor niks, aangezien ik woendag nacht duidelijk m'n eisprong voelde, werd wakker van de pijn, wederom een dubbele... Maar omdat de ovulatietest donderdag ochtend nog niet negatief was, wel een stukkie lichter dan de dag daar voor. Heb ik hem toch nog maar een keer laten komen... Beter een keer te veel dan te weinig.. Al wist ik vrij zeker dat ik m'n ei circa 3 uur na de inseminatie had gehad..

De pijn in me buik hield zoals altijd een minuut of 10-15 aan en verdween weer net zo snel als dat het gekomen was.. Mooi, want was dood moe en kon eindelijk weer gaan slapen!
Totdat ik na een half uur bijna sliep. Ik kreeg een heel vaag gevoel in m'n buik. Wat het was, ik weet het nog steeds niet! Het voelde alsof er iets gaande was ofzo! Maar wat... Dat blijft de vraag, en het blijft door me hoofd spoken...
Heb ergens het gevoel, dat het ''de ontmoeting'' van de zaadcel en eicel was...
Maar ja, kan je dat ook daadwerkelijk voelen??????
Heb zitten zoeken op internet, de ene zegt van wel, de ander zegt van niet...
Iemand hier op BB zei al dat het wellicht wel kan, zeker als je zo goed bewust bent van je eigen lichaam... Ik zie het wel............ Als ik idd zwanger ben, weet ik in ieder geval wat dat vage gevoel geweest is!!

Het wachten is me tot nu toe heel goed mee gevallen... Maar ja, vrijdag en zaterdag druk met andere dingen... Vanmiddag zijn m'n vriendin met d'r man en dochtertje weer naar huis gegaan, die waren hier gezellig dit weekend. Afleiding genoeg om maar nergens aan te denken dus! Ben benieuwd hoe de komende 2 weken gaan worden! Hoop gewoon op een beetje lekker weer, waarbij je de hele dag lekker buiten kan zijn!

Heb wel elke keer een rot gevoel in me buik, hele lichte krampjes. Vanmiddag eventjes een beetje dizzy gevolgd door een vlaag van misselijkheid. Dat is nu gelukkig weer weg!

xx